Ik erger me vreselijk aan het politieke klimaat in Nederland. Alsof iedereen bang is voor de wereld. Iedereen kruipt terug in haar of zijn koker en doet alsof de wereld niet bestaat of er niet toe doet. Ik heb nieuws: de wereld buiten je eigen veilige kokertje doet er wel toe! Sterker nog, als je je niet druk maakt om wat er gebeurt in de wereld is je eigen etnocentrische kokertje dadelijk niet meer veilig.
De andere straten in jouw stad bestaan, Europa bestaat, de wereld bestaat. Ontkennen lost niets op. Bang blijven lost niets op. Er is moed voor nodig om met een open geest constructief de uitdagingen tegemoet treden. Overwin die angst en treed de wereld tegemoet want dat is de enige weg die de wereld, Europa, je stad en jouw koker verbetert.
Ik word wel moe van de mensen die steeds roepen "de multiculturele samenleving is mislukt". Vaak zijn dat populistische politici. Het is een hardnekkig staaltje fact free politics. Hoezo is de multiculturele samenleving mislukt? Wijs mij de onafhankelijke, wetenschappelijke studies aan die dat staven.
De multiculturele samenleving is nog niet af; dat klopt. Er zijn in het verleden (te) veel fouten gemaakt door de politieke elite en kritiek werd ten onrechte onder het tapijt geveegd met het label racistisch of fascistisch. Daar moeten we van leren want we moeten toch verder met de realisatie van de multiculturele samenleving. We kunnen de tijd niet vijftig jaar terug draaien, zelfs als we dat zouden willen.
Dus zelfs als de multiculturele samenleving mislukt zou zijn lost die constatering alleen niets op. Van hen die moord en brand schreeuwen heb ik geen oplossingen gehoord.
Ben ik naief? Te idealistisch? Ben een Don Quichote? Misschien wel maar ik heb recht op mijn dromen en idealen. Ik heb het recht, en de plicht, die na te streven. Guus Meeuwis heeft een lied geschreven dat mij daarbij inspireert en relativeert: Laat mij in die waan.
Ik denk nog steeds dat het kan
Iedereen naast elkaar
Soms droom ik ervan
Ik weet niet goed hoe het moet
De sleutel nog niet, hoe het werkt, wat het doet
Maar een rots-vast vertrouwen
Ik geloof dat het kan
Om bruggen te bouwen
Soms droom ik ervan
Laat mij in die waan, laat mij in die waan, laat mij in die waan
Laat mij in die waan, laat mij in die waan, laat mij in die waan
Ik zie om me heen dat het beeft
Altijd die angst, dat het wringt tot het breekt
Misschien ben ik wat naïef of gewoon wereldvreemd
Maar ik heb het zo lief
Er zit zoveel schoonheid in het kleine geluk
Een gulzig verlangen, maak dat nou niet stuk
Laat mij in die waan, laat mij in die waan, laat mij in die waan
Laat mij in die waan, laat mij in die waan, laat mij in die waan
Laat mij in die waan, laat mij in die waan, laat mij in die waan
Laat mij in die waan, laat mij in die waan, laat mij in die waan
Maar een rots-vast vertrouwen
Ik geloof dat het kan
Om bruggen te bouwen
Soms droom ik ervan
Laat mij in die waan, laat mij in die waan, laat mij in die waan
Laat mij in die waan, laat mij in die waan, laat mij in die waan
Laat mij in die waan, laat mij in die waan, laat mij in die waan
Laat mij in die waan, laat mij in die waan, laat mij in die waan
